Ne zAhmetlerle büyüttüm 6 çocuğu, bilmezdik ki hekimi hemşireyi yalnızca çocuğu doğurmak amacıyla götürürlerdi hastaneye şayet şansın varsa tabi yoksa fazlasını evde doğum ettik. Şimdikiler doğum edince bi naz bi niyaz en iyisini yapıyorlar, bizim naz yapacak kimsemiz olmadı ki. Tarla yapıp fasulye satarak okuttum hepsini babasının umrunda bile değildi. Hepsinin işi kuvveti yerinde everdim de zorda olsa borçla harçla yıller işlemiş birde baktım ki yaş 75 oluvermiş ,herif iyi kötü önümdeydin oda erkenden dünyadan göçüverdi. Böyük oğlan geldi hadi ana ben seni yalnız bırakmam bur da dedi toparlan gidiyoruz dedi, aman benim toparlancek neyim var ki bazar çantasına koydum iki çulumu hadi gidek dedim. Akşama kadar yol bitmedi sonucunda geldik oğlan arabanın kapısını açtı beni tuttu indirdi evin kapısına kadar geldik benim oğlan 3 kere çaldı zili sonucunda gelin kapıyı açtı ben içeri girdim gelin dışarı çıverdi ..
Mşayet sabahtan kavga etmişler, benim oğlan ben anamı getiricem deyince o gelirse ben giderim demiş bizim nur yüzlü gelin. Ben ona yük olmazdım ki yaşlandım ama elim ayağım tutuyor temizlik bile yapıyom ben hala hamur mayalar ekmeklerini bile yapıvercektim niye istemedi ki. Beni geri götür oğul dedim yıkma yuvanı hem ben evimde daha rahatım desemde ikna edemedim oğlanı. Benim anamı istemeyen yarın ben hastalansam banada bakmaz ana bırak inceldiği yerden kopsun dedi… Torunda gitti anasıyla napsın daha 6 yaşında pekte datlu sevemedim giderken çekti anası, keşke ikna edebilseydim oğlumu getirmeseydi beni görmeseydim oğlumun yuvasının bozulduğunu… Tam 2 yıl oğlanla birbirimize destek sunarak yaşadık, sonra oğlum yine evlendi, bu kez allah güldü yüzümüze, oğlan beni bıraksa gelin bırakmyor ana kız olduk yüzü gibi kalbide güzel. Tanrı herkese hayırlı evlat versin..