Ana Sayfa
Foto Galeri
30.01.2025
Eve geldim bir baktım annemin moreli bozuk
-
-
-
- Eve geldim bir baktım annemin moreli sorunlu biraz canı sıkkın .. Ne oldu dedim ? Başta söylemedi ama üzerine gidince ben markete gittim alış veriş yaptım Ama ben 600 tl llik alış veriş yaptım kasadan geçtim fişide aldım arkamdaki müşteriye kasiyer bayan 600tl lik alış veriş yapana 100 TL ilk alış veriş armağan ediyoruz diyince annem geri dönüp 100 TL alış veriş istemiş ama kasiyer vermemiş. Fişinizi kestim demiş. Artık alamassınız demiş. Annem kasiyerle tartışmış ama veremem diyince canı sıkılmış. Bende marketten aldıklarını poşete doldurdum fişide aldım o kasiyere gittim bunları geri iade etmek istiyorum dedim. Kasiyer tek tek bunları okutup geri iade aldı. Sonra dedim bunları yine kasa dan geç alıyorum dedim. Suratıma baktı dalgamı geçiyorsunuz beyefendi dedi yooo dedim? Sen doldur dedim birde 100 TLlik alış veriş varmış armağan dedim onuda alayım…
-
- Kasiyer şaşkın bir ifadeyle yüzüme baktı. İçinden “Bu adam ciddi mi?” diye düşündüğüne eminim. Ama ben gayet sakindim. Sonuçta kuralları ben koymamıştım, marketin kendi kampanyasıydı. Kasiyer derin bir soluk aldı, belli ki içinden sabırlı olmaya çalışıyordu. Sonra homurdanarak “Tamam, fişi kesmeden evvelce söyleyin ama bu tür şeyleri, yoksa prosedür yapamam” dedi. Ben de hafifçe gülümsedim, “Öğrenmiş olduk” dedim. Alışverişimi yine geçirdi, bu sefer 100 TL’lik armağan alışverişimi de ekledi. Bütün ürünleri yine poşetlere koyarken arkama dönüp anneme baktım. Annem hem şaşkın hem de eğlenceli bir ifadeyle gülümseyerek izliyordu. Kasiyerden fişi aldım, teşekkür ettim ve annemle eş güdümlü marketten çıktık. Kapıdan çıkarken annem hafifçe gülerek, “İlk başta sinir olmuştum ama şu an çok eğlenceliydi!” dedi. Ben de gülerek, “Hakkımızı yedirmeyiz anne” dedim. Ve Bu sayede ufak ama tatlı bir zaferle eve döndük. 😄 Eve doğru yürürken annem hâlâ şaşkın bir şekilde gülüyordu. “Vallahi oğlum, bu tür bir şeyi akıl edebileceğim aklıma gelmezdi!” dedi. Ben de omuz silkerek, “Kural neyse ona uyarız anne, hakkımızı yedirmeyiz” dedim. Eve vardığımızda annem keyiflenmişti, belli ki moral sorunu tamamiyle geçmişti. Poşetleri mutfağa yerleştirirken bir yandan da hadiyi yine yine anlatıp gülüyordu. “Kasiyerin yüzünü görmeliydin! Şok oldu resmen!” diye ekledi. Tam çay demleyecekken telefonum çaldı. Arayan kim dersin? Markette bizim arkamızda bekleyen müşteri! Komşumuzmuş meğer, sesi kahkahalarla doluydu. “Oğlum, sen ne yaptın öyle? Adamcağızın dili tutuldu resmen! Helal olsun vallahi!” dedi. Gülerek yanıt verdim, “Abi hakkımızı yedirmeye niyetimiz yoktu, yalnızca kuralına göre oynadık!” O da güldü, “Aynen öyle, keşke herkes senin gibi olsa!” dedi. Telefonu kapattıktan sonra annem, “Hadi gel çay koydum, birer bardak içelim” dedi. Oturduk, hem çayımızı yudumladık hem de günün kahramanlık öyküsünü yine yine anlatıp güldük. Sonuç? Küçük bir adalet zaferi ve bolca kahkaha! 😄
